Bir önceki yazımızda Divan-ı Lügati’t Türk ve dönemi hakkında kısa bilgi vermiştik. Bu yazıda da asıl konumuz olan Oğuzca Özelliklere geçeceğiz.
Özellikler:
- Oğuzcada söz başındaki k’ler g olur: k>g : kök>gök kir->gir- kel->gel-
- Söz başındaki t’ler d olur. t>d : tag>dag teniz>deniz tiş>diş
- Söz içinde ve sonundaki d’ler y olur. d>y : adak>ayak, kod->koy- bod>boy
- Söz başındaki b bazen düşer bazen v olur. b>v/Ø bol->ol- ber-/ver- bar-/var- eb>ev
- Birden fazla heceli kelimelerde söz sonunda -g düşer. g>Ø yaşlıg>yaşlu kapıg>kapu kelgen>gelen
Zeynep Korkmaz bu 5 özelliğin Eski Türkçeden sonra çeşitli evrelerde meydana gelen ses değişimleri olduğunu, bunun Eski Türkçedeki Oğuzca belirtiler arasında sayılamayacağını söyler. (bkz. Eski Türkçedeki Oğuzca Belirtiler)
Dolayısıyla bunları sonraki dönem eserlerde görülen belirtiler olarak kabul edebiliriz.
Bu sitedeki yazı, görsel ve diğer tüm materyaller telif hakkı kapsamında olup 
lisansı ile korunmaktadır. TürkDili.org internet sitesi yönetiminin yazılı izni olmadan materyallerin tamamının veya bir kısmının kopyalanması, dağıtılması, başka mecralarda yayımlanması suç teşkil eder.
